Dat gehuppel op één been begint al aardig te lukken. Een pijnlijke elleboog wil me wel voortdurend duidelijk maken dat ie het fijn zou vinden mocht ik mijn been terug in gebruik nemen. Ook de duimen met blaren denken er zo over.
Ik ben er vandaag toch mooi in geslaagd om via een mini-deurtje achter het altaar van de St-Gertrudiskerk te gaan kruipen. En nee, de Rechvaardige Rechters zitten niet daar verstopt, het is bevestigd. Ik zou laten zien wat er dan wel te zien is maar de fotouploader wil niet echt mee. Vreemd.
Eveline Boone 
aha, ook blaren op duimen! ik ook, blijkbaar niet abnormaal, oef!
gaat wel over hoor, enkel een groot vies litteken zal blijven, en fantoompijn, en soms nog een ontstekingetje :o)))
Dank je wel he…:p
enfin we blijven blijkbaar zoeken naar dat paneel. ’t Zou toch de max zijn, mocht dat nog eens tevoorschijn getoverd worden. Ik heb alvast een eigen theorietje op mijn blog geplaatst.:)