Polaroid Land camera

Test met afschuwelijk dure FP100 film.

Buda pesten

Vandaag vertrekken we op ‘schoolreis’. Het vliegtuig brengt ons naar Budapest! Ik ben er nog nooit geweest dus ik ben heel benieuwd. Op dit moment is er een cultuurfestival aan de gang met een aantal fototentoonstellingen dus ons vervelen zullen we zeker niet doen.

Vorige week heb ik een Holga gekocht, die gaat mee samen met de fisheye en mijn analoge Canon. Geen digitale fototoestellen voor de verandering! Spannend :p

Chapeau

Tweede keer – gelukkig – goede keer.

Abstract

Beschrijvend

Flue artistique

Een grote dag vandaag: ontwikkelen van de TC negatieven! Het was al een soep nog voor we er aan begonnen. Probleem nummer één is geheel te wijten aan gebrek aan materiaal, namelijk maatbekers. Producten overgieten in een emmer dus.

Nummer twee is geheel te wijten aan mij. Alhoewel ik vermoed dat nummer twee heeft samengespannen met nummer één om mij te pesten. Gevolg: fix en ontwikkelaar verwisseld. Voor wie dit nog nooit heeft voorgehad (en dat zullen er vast wel een hoop zijn) maar toch altijd al wou weten wat voor effect dat geeft op je film, wel dat kan je hieronder bewonderen.

Waar het eigenlijk al allemaal begon fout te lopen was in de studio. De les ‘objectfotografie’ van Hans was te veel om te verwerken waardoor het onderdeel ‘balguittrek’ netjes uit het geheugen gezeefd werd (niet enkel bij mij hoor, gelukkig). Voor de kenners (en niet-kenners): toch wel een vrij essentieel onderdeel van fotograferen met Technische Camera. Gevolg: onderbelichting.

Voor klasgenootjes die dit zouden lezen: film van 100 ISO belichten op 50! Het merendeel van groep A is ook dit kleine detail vergeten. Als het al niet onderbelicht was door bovenstaande miserie, dan was het toch nog misgelopen.

En wat doen we dan? Opnieuw! En lachen met stomme fouten zeker?

Uitputtingslag

‘Object’ is een nieuw project dit semester. Gisteren was de kick off  in de studio. “Je mag al blij zijn als je op een hele dag één foto hebt gemaakt”, was de aanmoediging van docent Hans. We zijn er toch in geslaagd om die dag, per twee, elk 3 foto’s te maken. 

Een ware marteling is het…
Doek leggen,
hoedje zetten (mijn gekozen object: de trouwhoed van mijn grootmoeder),
hoedje verzetten,
doek verwisselen,
lamp plaatsen,
lamp kapot,
andere lamp,
reflectiepaneel zoeken,
ok! Alles staat!

Nu de camera…
Statief hoger,
staat scheef,
TC zetten,
verdorie! Te dicht,
scherpstellen,
verdorie! Cadrage verkeerd,
opnieuw scherpstellen,
te ver,
camera dichter,
scherpstellen,
mja…mja…goed!

Hans erbij roepen,
andere doek,
hoed verzetten,
lamp verzetten,
reflectiepaneel verzetten,
diffusiescherm zoeken,
camera vezetten,
opnieuw scherpstellen,
Pffff…

Licht meten,
casette erin,
fractie van een seconde,
*prrrrtttt-klik*
klaar!!

Dat laatste is griezelig, uren om alles in de juiste positie te krijgen, en dan…hop, staat er op. Spannend, en dinsdag maar te weten komen of er al dan niet wat opstaat.

En dat 6 keer opnieuw. Achteraf bekeken is het grappig, nou ja een beetje toch.

Analoge versie

Het is makkelijk steeds naar ‘digitaal’ te grijpen, omwille van zijn al te bekende voordelen. De idee was eigenlijk om analoge flits eens uit te proberen, dit is het resultaat. Toch mis ik de rode lippen. De humor die in het kleurbeeld te vinden was slaat in zwart-wit meer om naar iets luguber.